Historia flamenco, jedyna w języku polskim zredagowana na podstawie najnowszych badań
hiszpańskiej wiedzy o flamenco oraz wizja tej sztuki w tekstach polskich podróżników
odwiedzających Hiszpanię przed 1936 rokiem.
Wrocław: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Filologicznej we Wrocławiu( Biblioteka
Iberoromańska.Vol.5. Editor: PiotrSawicki, Coeditoras: TeresaJaromin, Małgorzata
Kolankowska, Agnieszka Martínez Lozano).
Autorka książki o „kulturowych realiach i słownych barierach”, na jakie na trafiali ci, którzy
się z flamenco zetknęli i opisywali swym rodakom jego urok i„polskim piórem”, umiała
pogodzić swą aktywność na polu wybranej przez siebie dyscypliny artystyczne jz badaniami
naukowymi z tego samego zakresu. Dziś jest jedyną w Polsce i pewnie jedną z niewielu w
świecie tancerką flamenco z doktoratem.Traktuje ono o kulturowym dziedzictwie Andaluzji i
procesie jego przyswajania Polakom; procesie, który dopełniła swą rozprawą, niczym
naukową pieczęcią. Jej doktorat, przygotowany pod opieką profesora Wojciecha Solińskiego
z Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, był podstawą do opracowania
książki, która - co łatwo zauważyć po otwarciu jej na dowolnej stronie – łączy walory
poznawcze z trudną do przecenienia komplementarną wartością natury wizualnej, czyli swą
oprawą ikonograficzną, niespotykaną w takim wymiarze w publikacjach naukowych.
To jednak nie wszystko, na co warto zwrócić uwagę w tym krótkim wprowadzeniu do jej
lektury. Jak mówią Francuzi ,„Styl to sam człowiek”. Otóż styl naukowego pisarstwa Emilii Dowgiało ma niepowtarzalny, indywidualny charakter; jest ona nie tylko mistrzynią tańca, ale i pióra – „polskiego pióra”, by przywołać raz jeszcze fragment tytułu jej książki.
prof. dr hab. Piotr Sawicki